ลักษณะไก่ชนประเทศพม่าที่ดี

ลักษณะไก่ชนประเทศพม่าที่ดีและก็มีแววรุ่ง

ไก่เมียนมาร์ พินิจพิเคราะห์ว่าไก่ประเทศพม่าที่พวกเราได้มาสกุลสูงเท่าใด โดยมีข้อตรึกตรองดังต่อไปนี้

มองทรง หากทรงเป็นไก่หางหกอกตั้ง มีแนโนมไปทางไก่ประเทศพม่ามากมายนะครับ เหล่านี้จะจับไม่ยาว ลักษณะลำตัวกลมๆหน่อยครับผม นอกจากการยืนของแม่สะเรียงนะ ครับผม มองนิสัย หากปราดเปรียวมากมาย ซอบนอนที่สูง มีความหมายว่ามีเชื้อไก่เมียนมาร์สูงนะครับมองน้ำขน ถ้าเกิดน้ำขนมันวาวแปลว่าเลือดเมียนมาร์ ขนเมียนมาร์แบ่งเป็นสองกรุ๊ป เป็นกรุ๊ปที่มีขนดก และก็กรุ๊ปที่มีขนน้อยขอรับ แต่ว่าที่เช่นกันเป็นนำขนจะวาว มองเอกลักษณ์ที่แสดงความเป็นเมียนมาร์สูงเป็น เล็บดำ เดือยดำ อันนี้เป็นลักษณะไก่เมียนมาร์เลือดสูงโดยแท้จริง มองใบห้างจะเป็นใบหางตูดใหญ่กระดกขึ้นแลโค้งลงพองาม ปลายหางไม่แหลมเล็ก ถ้าเกิดหางตรงๆแบบไทยพวกเราก็คาดคะเนก่อนว่าลูกผสม ปลายหางแหลมยิ่ง ลูกผสม แน่ชัด ละเว้นลักษณะหางของแม่สะเรียงครับผม มองตาแล้วก็ดวงตา จะแจ่มใสลอยกลิ้งกลอก ถ้าหากตาลึกไม่ใช่ไก่เมียนมาร์ครับผม มองสีขนเรียกตัว หากมีสีตามตัวแทรกเป็นสีเดียวกับสีสร้อยปรากฎกระจ่างหมายความว่าเลือดเมียนมาร์สูงขอรับ

อีกหนังสือเรียนจากเพื่อนบ้าน บทความน่าดึงดูดนะครับ

1.ความปราดเปรียวมีให้มองเห็นทุกตัว แต่ว่าไม่ใช่ว่องไวแบบกลัวคนลนลาน ขนหัวตั้งแบบงั้นใช้ไม่ได้ครับผม ไก่ประเทศพม่าเก่งจะว่องไวแม้กระนั้นปราดเปรียวแบบอันธพาล เป็นดุๆในตัว บางตัวปราดเปรียว
แบบร่าเริง เป็นวิ่งๆดูๆชำเลืองมองพวกเราตลอด ส่วนชนิดปราดเปรียววิ่งข้าวตังหน้าตั้งไม่ค่อยมองเห็นเก่งขอรับ อาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีแม้กระนั้นน้อยเนื่องจากว่าคนเลี้ยงอาจจะเบื่อโดยประมาณนั้นครับผม
ส่วนเมียนมาร์เชื่องๆไม่ค่อยมองเห็นเก่งครับผมละเว้นพวกลูกผสม
2. ใบหน้าจะออกตากลมงาม บริเวณใบหน้าชอบออกกลม ส่วนบริเวณใบหน้าแหลมเล็กชอบแสนงอนครับผม สีตามาตรฐานไก่เมียนมาร์เก่งๆตาสีขาวจำนวนร้อยละ 80 นะครับ ตาจะสดหัวใจมีขนคิ้ว
เพียงพองาม จำพวกเหม่อลอยๆก็มีเก่งครับผมแม้กระนั้นจิตใจไม่ร้อยเสมือนพวกมีขนคิ้วนะครับ
3. พวกหงอนหมูบ หงอนชี้หรือหงอนพญานาคหรือผมจุก จะเก่งมากยิ่งกว่าหงอนแบบอื่น เว้นเสียแต่พวกลูกผสมมีหงอนหลายแบบครับผม สังเกตดูพวกหงอนทยานาคกับ
หงอนหมูบ แล้วก็ผมจุกจะฉลากมากยิ่งกว่ารวมทั้งชอบออกลีลาท่าทางพม่มากยิ่งกว่าหงอนแบบอื่น ซึ่งหมายความว่ามันเลือดสูง แล้วก็เหล่านี้ชอบถ่ายทอดสายพันธุ์ได้ดิบได้ดีด้วยขอรับ
4. พวกสีสาลำแข้งดำขาดำตาดำหรือขาว สีสาขาวแข้งขาวตาขาว สี่กรดดู่ สีกรดแดงออกแข็งขาวอมดำอมเหลือง สีเทาโย เหล่านี้เป็นสีหลักครับผม ชอบเก่งถ่ายทอด
ลูกเจริญ แสดงถึงเชื้อสายสูงขอรับ
5. พวกหน้าแข้งเล็กแห้งตีเจ็บจริงๆขอรับ พวกหน้าแข้งแฉะความเจ็บปวดน้อยลง แต่ว่าพวกลำแข้งเล็กชอบมีปัญหายืนดินไม่ดี กล้ามน้อยเลี้ยงยากหน่อยครับ พวกลำแข้งใหญ่
ตีหนักดีแต่ความเร็วด้อยกว่า มีข้อเด่นยืนดินดีเลี้ยงดูได้ไม่ยากกว่าพวกแรก ครับผม พวกลำแข้งมีลักษณะเด่นเสมือนตำราเรียนไทยๆมักตีเจ็บจริงครับผม ตัวอย่างเช่นมีเกล็ดพิฆาต มี
หน้าแข้งข้างหลังเต็มนูน มีเกล็ดบัวขี้เกียจมากๆอื่นๆอีกมากมาย พวกเกล็ดเรียบมีเหล็ดหน้าแข้งงามๆนี่ชอบเก่งจริงๆขอรับ เป็นต้นว่าสองแถวปัดตลอด สามแถวเป็นระเบียบเรียบร้อย ขอให้ลำแข้งกลม
เล็ก เดือยสวย ชอบเก่งนะครับ
6. พวกคางหนวดเคราก็ชอบเก่งนะครับ ให้ลูกออกมาคางหนวดเคราสวยสดงดงามดีหงอนไม่มเฟือย เวลาผสมถ้าเกิดใช้แม่เหล่าคางหนวดเคราเริ่มชอบได้ไก่งาม ฯ เกร่งนะครับ
7. พวกอุ้งครึ้มถูกใจลงพื้นเป็นหน่อเหล่าเหล่านี้มักเป็นไก่หน้าแข้งหนักขอรับ แต่ว่าความเร็วด้อยกว่าพวกอุ้งบางๆแม้กระนั้นอาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีลำสลบ ยิ่งพวกไม่ค่อยออกโคนยิ่งลำใหญ่ครับผม
เหมือนหนังสือเรียนไก่ไทย
8. พวกกล้ามเหลวๆมักไม่เก่งจริงนะครับ จับมองหากเนื้อนุ่มๆก็ไปได้สัมพันธ์ นักสู้แท้มักกล้ามดีเนื้อแน่น